Ένα από τα πιο κοινά παράπονα που ακούνε οι γιατροί από ασθενείς είναι ο πόνος στα γόνατα. Τι προκαλεί αυτόν τον πόνο δεν είναι πάντα δυνατό να πούμε αμέσως. Τα γόνατα μπορεί να επηρεαστούν από διάφορες ασθένειες, για παράδειγμα, αρθροπάθεια της άρθρωσης του γόνατος. Είναι επίσης γνωστή ως γονάρθρωση.
Η γονάρθρωση είναι ένας μη φλεγμονώδης τραυματισμός της άρθρωσης που συχνά οδηγεί σε καταστροφή του χόνδρου, παραμόρφωση των οστών και περιορισμένη κίνηση. Αυτή η ασθένεια έχει τον κωδικό M17 στη Διεθνή Ταξινόμηση Νοσημάτων (ICD-10).
Όλοι οι ασθενείς μπορούν να χωριστούν σε δύο ομάδες. Η πρώτη ομάδα περιλαμβάνει νέους, πιο συχνά νέους άνδρες, με βλάβη στη μία, σπανιότερα και στις δύο αρθρώσεις του γόνατος. Έχουν τραυματισμό ή χειρουργική επέμβαση στο γόνατο στο ιατρικό τους ιστορικό.
Η δεύτερη ομάδα περιλαμβάνει άτομα παχύσαρκα, μεσήλικες ή ηλικιωμένους, συχνότερα γυναίκες, στις οποίες έχει αναπτυχθεί γονάρθρωση σε πολλά σημεία του σώματος ταυτόχρονα.
Συμπτώματα οστεοαρθρίτιδας του γόνατος
Τα συμπτώματα της οστεοαρθρίτιδας του γόνατος αυξάνονται σταδιακά. Οι ασθενείς μπορεί να μην γνωρίζουν ότι είναι άρρωστοι για χρόνια μέχρι να παρατηρήσουν μια εμφανή παραμόρφωση στο γόνατο ή έντονο πόνο.
Ταυτόχρονα, η αρθρίτιδα της άρθρωσης του γόνατος στο αρχικό στάδιο της νόσου συνοδεύεται συχνότερα από δυσάρεστες και οδυνηρές αισθήσεις στα γόνατα και λίγοι άνθρωποι αναζητούν ιατρική συμβουλή.
Οι γυναίκες που είναι επιρρεπείς στην παχυσαρκία, ειδικά μετά από 40 χρόνια, έχουν προδιάθεση για αυτή την ασθένεια.
Οι κιρσοί συμβάλλουν επίσης στην ανάπτυξη της νόσου. Σε αυτό το στάδιο, είναι δυνατή η θεραπεία της νόσου στο σπίτι χωρίς τη χρήση δισκίων και αλοιφών.
Ο πόνος δεν είναι ξαφνικός, εμφανίζεται σταδιακά, σε αρκετά χρόνια. Εμφανίζονται συνήθως κατά τη διάρκεια άθλησης, περπάτημα και άλλης σωματικής δραστηριότητας.
Ο οξύς πόνος μπορεί να μην είναι σύμπτωμα γονάρθρωσης, αλλά συνέπεια ρωγμής, τραυματισμού μηνίσκου ή μώλωπας. Είναι ο έντονος πόνος που γίνεται το κίνητρο για να απευθυνθείτε σε ειδικό.
Ο πόνος συχνά επιδεινώνεται στις ακόλουθες περιπτώσεις:
- όταν περπατάτε?
- σε πολύ όρθια θέση?
- κατά τη διάρκεια των πλαγιών?
- όταν σηκώνετε το σώμα από καθιστή θέση.
- όταν μεταφέρετε βαριά αντικείμενα.
Κατά την εκτέλεση αυτών των ενεργειών, το μέγιστο φορτίο δρα στις αρθρώσεις, επομένως, εάν ο ασθενής αισθάνεται σοβαρή ενόχληση, μπορεί ήδη να διαγνωστεί με αρθρίτιδα της άρθρωσης του γόνατος του δεύτερου σταδίου. Ένα άτομο προσπαθεί να κινείται λιγότερο, να παίρνει μια στατική θέση για να αποφύγει τον πόνο, αλλά με συνεχή σωματική δραστηριότητα, η ενόχληση επανέρχεται.
Η παραμορφωτική οστεοαρθρίτιδα της άρθρωσης του γόνατος συνοδεύει ένα τέτοιο σύμπτωμα όπως η παραμόρφωση. Γίνεται αισθητό ήδη στο δεύτερο ή τρίτο στάδιο της νόσου. Τα πρώτα της σημάδια: το γόνατο ήταν ελαφρώς πρησμένο, αλλά διατήρησε το σχήμα του. Σε μεταγενέστερα στάδια, υπάρχει μια αλλαγή στο σχήμα του γόνατος, κάνοντας το ένα πόδι πιο κοντό ή μακρύτερο.
Ένα από τα πιο χαρακτηριστικά συμπτώματα είναι ένα τσούξιμο στις αρθρώσεις, αισθητό στο δεύτερο και τρίτο στάδιο. Το κύριο πράγμα είναι να διακρίνουμε το ηχητικό τσούξιμο στις αρθρώσεις ενός υγιούς ατόμου από το κωφό, ξηρό τσούξιμο του ασθενούς. Αυτός ο ήχος προκαλεί αδυναμία της συνδεσμικής συσκευής ή υψηλή κινητικότητα των αρθρώσεων.
Για την εξασφάλιση της ακινησίας της άρθρωσης του γόνατος, συνιστάται η χρήση γονατιδώρων.
Μορφές γονάρθρωσης
Υπάρχουν δύο μορφές της νόσου:
- Πρωτοπαθής: Εμφανίζεται ως αποτέλεσμα συγγενούς ανώμαλης ανάπτυξης των αρθρώσεων.
- Δευτερεύον: Εμφανίζεται ως αποτέλεσμα ασθένειας και τραυματισμού.
Η πρωταρχική μορφή οστεοαρθρίτιδας της άρθρωσης του γόνατος αναπτύσσεται συχνά στην παιδική ηλικία και προκαλείται από ακατάλληλο σχηματισμό συνδέσμων και αρθρώσεων. Υποβάλλονται σε μεγάλα φορτία και παραμορφώνονται κατά τη διάρκεια της φυσικής δραστηριότητας.
Η δευτερογενής μορφή της νόσου προκαλείται από τους ακόλουθους παράγοντες:
- Τραυματισμοί (μώλωπες, διαστρέμματα, μετατοπίσεις, κατάγματα), που συνεπάγονται παραβιάσεις της δομής των οστών, των συνδέσμων και του χόνδρου. Όλα αυτά είναι μια μετατραυματική μορφή της νόσου.
- Οι επεμβάσεις κατά την μετατόπιση του μηνίσκου παραβιάζουν την ακεραιότητα της δομής του γόνατος.
- Υπερβολικό φορτίο στα πόδια (συνήθης για αρσιβαρίστες).
- Ευσαρκία. Το υπερβολικό βάρος προκαλεί πίεση στον χόνδρο των αρθρώσεων του γόνατος.
- Παθητικός τρόπος ζωής.
- Διαβήτης.
- Ηλικία.
- Αρθρίτιδα (φλεγμονώδης διαδικασία στις αρθρώσεις). Η παρατεταμένη νόσος συνοδεύεται από σχηματισμό περίσσειας υγρού στην κοιλότητα της άρθρωσης και προκαλεί επιπλοκές.
- Οι μεταβολικές διαταραχές οδηγούν στην εναπόθεση αλάτων.
- μεταμόσχευση γόνατος.
- Παθήσεις που προκαλούν παρατεταμένες μυϊκές κράμπες στα πόδια ή αγγειόσπασμο.
Η ανάπτυξη της νόσου μπορεί να πάρει μονόπλευρη ή αμφοτερόπλευρη μορφή. Το τραύμα συχνά προκαλεί γονάρθρωση αριστερής ή δεξιάς πλευράς και η παχυσαρκία είναι αμφοτερόπλευρη.
Στάδια της νόσου
Υπάρχουν τρία στάδια γονάρθρωσης:
- Από την έναρξη του πρώτου σταδίου έως τις ορατές εκδηλώσεις της νόσου, μπορεί να χρειαστούν αρκετοί μήνες ή και χρόνια. Το άτομο παραπονιέται για περιοδικό πόνο στα πόδια, ειδικά όταν ξεκινάει ή κατεβαίνει τις σκάλες και σηκώνεται από το κρεβάτι το πρωί. Οι εικόνες συνήθως δείχνουν μια στένωση της σύνδεσης μεταξύ των αρθρώσεων και κατά κανόνα, αντί να πάνε στον γιατρό, οι ασθενείς χρησιμοποιούν παραδοσιακή ιατρική - αλοιφές και βάμματα.
- Το δεύτερο στάδιο χαρακτηρίζεται από οξύτερο πόνο, ο οποίος δεν σταματά με την ακινησία του άκρου. Εμφανίζεται ένα τραύμα. Το υγρό συσσωρεύεται στην κοιλότητα της άρθρωσης, η ακτινογραφία δείχνει την παραμόρφωση και την ανάπτυξη του οστού. Ο ασθενής σε αυτό το στάδιο προσπαθεί με κάθε δυνατό τρόπο να μην κινήσει το πάσχον άκρο. Ο θεράπων ιατρός συνταγογραφεί ενέσεις και χονδροπροστατευτικά - φάρμακα που βοηθούν στην αποκατάσταση του ιστού του χόνδρου.
- Στο τελευταίο τρίτο στάδιο, ο πόνος γίνεται σταθερός και συχνά επιδεινώνεται με τις μεταβαλλόμενες καιρικές συνθήκες. Η ακτινογραφία δείχνει σημαντική παραμόρφωση του γόνατος, η οποία μπορεί να διορθωθεί μόνο με χειρουργική επέμβαση, ο ασθενής πρέπει να πάρει ένα σύμπλεγμα χονδροπροστατευτών. Το βάδισμα του ασθενούς αλλάζει: περπατά με μισολυγισμένα πόδια ή κυλά από πλευρά σε πλευρά.
Αιτίες ασθένειας. Ομάδες κινδύνου
Υπέρβαρος
Τις περισσότερες φορές, η παραμορφωτική οστεοαρθρίτιδα επηρεάζει τους ηλικιωμένους. Σε μια ομάδα ειδικού κινδύνου ανήκουν οι υπέρβαρες γυναίκες μετά από 40 χρόνια. Η πιθανότητα παθολογίας σε παχύσαρκα άτομα είναι 4 φορές μεγαλύτερη από ό, τι σε άτομα με φυσιολογικό σωματικό βάρος. Το σχέδιο είναι απλό: όσο μεγαλύτερο είναι το βάρος ενός ατόμου, τόσο πιο γρήγορα αναπτύσσεται η ασθένεια και τόσο πιο σοβαρή είναι. Σε αυτή την περίπτωση, η μορφή της νόσου μπορεί να ονομαστεί επίκτητη. Είναι οι αρθρώσεις των κάτω άκρων που πέφτουν κάτω από το χτύπημα, γιατί αναγκάζονται να σηκώσουν το μεγαλύτερο φορτίο.
Τα υπέρβαρα άτομα αντιμετωπίζουν επίσης ορμονικές ανισορροπίες και μεταβολικές διαταραχές, που συμβάλλουν στην ανάπτυξη παχυσαρκίας και αρθρώσεων.
Ηλικία
Ηλικιωμένοι μπορούν να ονομαστούν όσοι έχουν φτάσει σε ηλικία άνω των 60-65 ετών. Σε αυτόν τον πληθυσμό, η οστεοαρθρίτιδα εμφανίζεται στο 65-85 τοις εκατό των ανθρώπων.
Ο λόγος είναι αλλαγές που σχετίζονται με την ηλικία που επηρεάζουν αρνητικά τη δομή των αρθρώσεων. Ακόμη και το συνηθισμένο περπάτημα μπορεί να γίνει σημαντικό φορτίο και να τονώσει την ανάπτυξη της νόσου, ενώ ο φθαρμένος χόνδρος δεν μπορεί πλέον να ανακάμψει μόνος του.
Συγγενείς παθολογίες και κληρονομικοί παράγοντες
Η ασθένεια μπορεί να επηρεάσει τόσο τους νέους όσο και αυτούς που δεν πάσχουν από υπέρβαρα. Κατά κανόνα, σε τέτοιες καταστάσεις, η ασθένεια εμφανίζεται λόγω συγγενών ελαττωμάτων των αρθρώσεων του γόνατος, για παράδειγμα, έλλειψης ενδοαρθρικής λίπανσης. Η κληρονομικότητα παίζει επίσης σημαντικό ρόλο.
Ωστόσο, η πλειονότητα των ασθενών που υποφέρουν από πόνο στο γόνατο είναι άτομα σεβαστή ηλικία. Η αρθροπάθεια είναι σπάνια στους νέους. Δυστυχώς, οι μικροί ασθενείς δεν λαμβάνουν πάντα την απαραίτητη θεραπεία, γιατί δεν θεωρούν όλοι οι γιατροί απαραίτητο να τους δοθεί η απαραίτητη προσοχή.
Υψηλά φορτία
Άτομα που κερδίζουν τα προς το ζην με σκληρή σωματική εργασία, και αθλητές διαφόρων επιπέδων, κινδυνεύουν επίσης να εμφανίσουν οστεοαρθρίτιδα στα γόνατα. Σε αυτή την περίπτωση, η ασθένεια γίνεται επαγγελματική παθολογία.
Επεμβάσεις, τραυματισμοί και άλλες ασθένειες
Χειρουργική επέμβαση, τραύμα, διάφορες ασθένειες των αρθρώσεων μπορεί να προκαλέσουν την εμφάνιση γονάρθρωσης.
Όταν η αιτία παραμένει άγνωστη, η οστεοαρθρίτιδα της άρθρωσης του γόνατος αναφέρεται συνήθως ως ιδιοπαθής.
Διάγνωση αρθρώσεων της άρθρωσης του γόνατος
Η διάγνωση αυτή γίνεται με βάση τα παράπονα των ασθενών, τα δεδομένα της εξέτασης, την ψηλάφηση της πάσχουσας άρθρωσης και την ακτινογραφία.
Η ακτινογραφία είναι μια τυπική μέθοδος έρευνας που σας επιτρέπει να επιβεβαιώσετε τη διάγνωση, να καθορίσετε τον βαθμό παθολογικών αλλαγών, να παρακολουθήσετε τη δυναμική της διαδικασίας και επίσης σας επιτρέπει να αποκλείσετε άλλες παθολογικές διεργασίες (για παράδειγμα, όγκους) στην κνήμη και το μηριαίο οστό .
Πρέπει να σημειωθεί ότι οι πρωτογενείς αλλαγές στις δομές της άρθρωσης του γόνατος στις ακτινογραφίες μπορεί να απουσιάζουν. Στη συνέχεια προσδιορίζεται στένωση του αρθρικού χώρου και συμπίεση της υποχόνδριης ζώνης. Τα αρθρικά άκρα του μηριαίου οστού και ειδικά η κνήμη διαστέλλονται, οι άκρες των κονδύλων γίνονται μυτερές.
Οι βοηθητικές διαγνωστικές μέθοδοι είναι η αξονική τομογραφία (αξονική τομογραφία) και η μαγνητική τομογραφία (μαγνητική τομογραφία), που επιτρέπουν μια πιο λεπτομερή μελέτη των παθολογικών αλλαγών στις δομές των οστών και τον εντοπισμό αλλαγών στους μαλακούς ιστούς.
Πώς αντιμετωπίζεται η γονάρθρωση της άρθρωσης του γόνατος
Όσο πιο οξύ είναι το στάδιο της νόσου, τόσο πιο περίπλοκη γίνεται η θεραπεία της γονάρθρωσης. Η χρόνια φύση της παθολογίας μπορεί να παραμείνει στη φάση της ύφεσης, όταν οι ενεργές εκδηλώσεις της νόσου ελαχιστοποιούνται ή απουσιάζουν εντελώς.
Η φυσικοθεραπευτική θεραπεία σε συνδυασμό με χονδροπροστατευτικά φάρμακα δίνει θετικά αποτελέσματα.
Οι επιλογές θεραπείας περιλαμβάνουν:
- φαρμακευτική θεραπεία (χονδροπροστατευτικά);
- χειρουργική επέμβαση;
- μάθημα αποκατάστασης (ασκοθεραπεία, μασάζ κ. λπ. ).
Θεραπεία με φάρμακα
Με τη φαρμακευτική θεραπεία, συνταγογραφείται η χρήση μη στεροειδών αναλγητικών. Αυτά τα φάρμακα βοηθούν στην ανακούφιση του πόνου και των συμπτωμάτων της αρθρίτιδας (φλεγμονή). Εάν ο πόνος είναι ιδιαίτερα έντονος ή ο αρθρικός υμένας της άρθρωσης του γόνατος έχει σοβαρή φλεγμονή, τότε μπορούν να χρησιμοποιηθούν κορτικοστεροειδή. Αυτά τα φάρμακα έχουν πιο ισχυρή αναλγητική και αντιφλεγμονώδη δράση από τα μη ορμονικά παυσίπονα. Μυοχαλαρωτικά και αντισπασμωδικά θα βοηθήσουν τους περιαρθρικούς μύες να απαλλαγούν από τους σπασμούς.
Τα αντιοξειδωτικά και τα αγγειοδιασταλτικά βελτιώνουν τη διατροφή του χόνδρου. Τα κύρια φάρμακα για τη συντηρητική θεραπεία της νόσου είναι τα χονδροπροστατευτικά που περιέχουν χονδροϊτίνη και θειική γλυκοζαμίνη (φυσικά συστατικά του χόνδρου).
Η χρήση παθογενετικών φαρμάκων πρέπει να είναι συστηματική και παρατεταμένη.
Φυσιοθεραπεία
Οι μέθοδοι φυσικοθεραπείας (UHF, υπερηχογράφημα ή φωτοθεραπεία) θεωρούνται πρόσθετα μέσα για την επιτάχυνση της διαδικασίας επούλωσης.
Περιλαμβάνουν επίσης:
- Βελονισμός. Αυτή η μέθοδος ανακουφίζει από τον μυϊκό σπασμό κοντά στην προσβεβλημένη άρθρωση, ομαλοποιεί τις μεταβολικές διεργασίες σε αυτές, αποκαθιστώντας έτσι τους κατεστραμμένους ιστούς χόνδρου.
- Χιρουδοθεραπεία. Η θεραπεία με βδέλλες έχει το ίδιο αποτέλεσμα με τις ενέσεις, καθώς βελτιώνει την κυκλοφορία του αίματος.
- θεραπεία με λέιζερ. Τέτοιες διαδικασίες ανακουφίζουν από τη φλεγμονή, το πρήξιμο, βελτιώνουν το μεταβολισμό και εξουδετερώνουν τον πόνο.
- Κρυοθεραπεία. Τόσο η θεραπεία με υγρό άζωτο όσο και ο συνηθισμένος πάγος στο σπίτι είναι αποτελεσματικές.
- Μαγνητοθεραπεία. Η επίδραση του μαγνητικού πεδίου όχι μόνο βελτιώνει την κυκλοφορία του αίματος στους ιστούς, αλλά και ανακουφίζει από το πρήξιμο και τη φλεγμονή.
- Ηλεκτρομυοδιέγερση. Με τη βοήθεια μικροεκφορτίσεων ρεύματος διαφορετικών συχνοτήτων, οι μύες αποκαθίστανται και ενισχύονται και βελτιώνεται η κυκλοφορία του αίματος στα άκρα.
Η θεραπεία της γονάρθρωσης του γόνατος με φυσιοθεραπεία είναι αποτελεσματική, καθώς μειώνει τον πόνο. Ο θεράπων ιατρός συνήθως συνταγογραφεί μια τέτοια θεραπεία ανάλογα με το στάδιο της νόσου.
Φυσιοθεραπεία
Η θεραπεία άσκησης για την οστεοαρθρίτιδα της άρθρωσης του γόνατος είναι ένα από τα κύρια μέσα αποκατάστασης των ατροφισμένων μυών και πρέπει να γίνεται πολύ προσεκτικά και αργά. Εάν ο ασθενής αισθάνεται ότι ο πόνος επανέρχεται, η άσκηση πρέπει να διακοπεί.
Κατά τη διάρκεια των θεραπευτικών ασκήσεων, είναι απαραίτητο να φοράτε ειδικά επιγονατιδικά επιγονατίδες. Το μάθημα αποκατάστασης περιλαμβάνει επίσης τη χρήση αυτών των ορθοπεδικών συσκευών, στόχος τους είναι να μειώσουν το φορτίο από το προσβεβλημένο γόνατο στο μπαστούνι ή την πρόθεση. Οι ασθενείς με γονάρθρωση συχνά συνταγογραφούνται να φορούν σιδεράκια γονάτων για να ανακουφίσουν τον πόνο κατά το περπάτημα.
Η θεραπευτική γυμναστική για τη γονάρθρωση μειώνει το φορτίο στην κατεστραμμένη άρθρωση, αναπτύσσοντας τους μύες των ποδιών. Οι ασκήσεις που φορτώνουν την άρθρωση αντενδείκνυνται αυστηρά. Η γυμναστική στο νερό και η κολύμβηση είναι ιδανικές δραστηριότητες.
Ορθοπεδική Θεραπεία
Για να μειωθεί το φορτίο στις προσβεβλημένες αρθρώσεις, ο ασθενής πρέπει να χρησιμοποιήσει μπαστούνι. Ένας καλός βοηθός για την οστεοαρθρίτιδα του γόνατος είναι τα ορθοπεδικά παπούτσια που παρέχουν φυσική θέση του ποδιού και ομοιόμορφη κατανομή του φορτίου.
Μασάζ
Το μασάζ ανακουφίζει από μυϊκούς σπασμούς, μειώνοντας τον πόνο και αυξάνοντας το εύρος κίνησης. Αυτή η διαδικασία βελτιώνει επίσης την κυκλοφορία του αίματος και παρέχει στην άρθρωση θρεπτικά συστατικά.
Χειρουργική επέμβαση
Μια έντονη μείωση της ικανότητας εργασίας (ειδικά έως 45 ετών) απαιτεί χειρουργική θεραπεία. Η επιλογή ανάμεσα σε διορθωτικές (αφαίρεση οστεοφύτων) και ριζική (αρθροπλαστική γόνατος) μεθόδων θεραπείας εξαρτάται από το στάδιο της νόσου, την ηλικία του ασθενούς, τα συμπτώματα και άλλους παράγοντες.
Θρέψη
Όσον αφορά την ειδική δίαιτα για τη γονάρθρωση, τις περισσότερες φορές στοχεύει στη μείωση του βάρους του ασθενούς, γιατί είναι το υπερβολικό βάρος που οδηγεί σε υπερφόρτωση των αρθρώσεων. Συνιστάται να τρώτε μικρά γεύματα κάθε 3 ώρες, να τρώτε άπαχο κρέας (κοτόπουλο, γαλοπούλα, κουνέλι) και να αποκλείετε το λιπαρό χοιρινό και να λαμβάνετε τις απαραίτητες πρωτεΐνες από τα όσπρια.
Το εξευγενισμένο λάδι πρέπει να αντικατασταθεί με μη επεξεργασμένο λάδι, η πρόσληψη αλατιού πρέπει να περιοριστεί. Η θεραπευτική δίαιτα συνεπάγεται επίσης την απόρριψη κονσερβοποιημένων τροφίμων, τηγανητών και καπνιστών τροφίμων. Προκειμένου να αποκατασταθεί ο κατεστραμμένος χόνδρος, είναι απαραίτητο να παρέχουμε στον οργανισμό υδατάνθρακες, οι οποίοι βρίσκονται στα δημητριακά και στο αλεύρι ολικής αλέσεως.
Επιπλέον, συνιστάται να πίνετε φρεσκοστυμμένους χυμούς, όπως καρότο, παντζάρι και μήλο, για την απομάκρυνση των τοξινών και τη μείωση της φλεγμονής στο σώμα.
Τα ψάρια και τα διάφορα ζελέ δρουν ως χονδροπροστατευτικά και βοηθούν στην αποκατάσταση του χόνδρου όχι μόνο στα αρχικά στάδια, αλλά και σε περιόδους έξαρσης.
Λαϊκές μέθοδοι θεραπείας
Υπάρχουν πολλές αλοιφές, κομπρέσες, βάμματα που χρησιμοποιούνται από τους λάτρεις της παραδοσιακής ιατρικής. Αυτές οι θεραπείες συνήθως παρασκευάζονται από βότανα, ιατρική χολή και βοηθούν στη βελτίωση της κυκλοφορίας στις αρθρώσεις.
Οι κομπρέσες και οι αλοιφές χαλαρώνουν επίσης τους μύες, η αποτελεσματικότητά τους είναι πολύ υψηλή, αλλά στο τρίτο στάδιο της γονάρθρωσης χωρίς τη χρήση φαρμάκων είναι πρακτικά άχρηστα.
Η παραδοσιακή ιατρική δεν πρέπει να παραμελείται, γιατί βοηθούν στην ανακούφιση από την ταλαιπωρία και στη μείωση πολλών από τα συμπτώματα της νόσου. Αλλά σε κάθε περίπτωση, θα πρέπει να συμβουλευτείτε έναν γιατρό και να μην κάνετε αυτοθεραπεία.
Υπάρχουν αντενδείξεις, είναι απαραίτητο να συμβουλευτείτε έναν ειδικό.
Πρόληψη
Συνιστάται να τηρείτε τις ακόλουθες αρχές υγιεινού τρόπου ζωής:
- ισορροπημένη διατροφή;
- εγκατάλειψη κακών συνηθειών (κάπνισμα, αλκοόλ).
- Αθλητισμός;
- διατήρηση ενός υγιούς βάρους?
- πρόληψη αθλητικών τραυματισμών (μώλωπες, μετατοπίσεις, κατάγματα).
Η οστεοαρθρίτιδα γόνατος έχει διάφορες θεραπευτικές επιλογές ανάλογα με την ηλικία και τη φυσική κατάσταση του ασθενούς. Για την πρόληψη και τον έλεγχο της νόσου στα αρχικά στάδια είναι απαραίτητος ο αθλητισμός, καθώς και η έγκαιρη θεραπεία.